zondag 20 november 2016

Voorrangsbord.

Nu ik er bewust mee aan de slag ben realiseer ik me hoe vaak ik ja zeg niet omdat ik dat wil maar omdat ik denk dat ik iedereen om me heen daar mee verder help of een plezier doe. Nu ben ik erachter gekomen dat ik gewoon ook moeite heb met nee zeggen vaak voor de lieve vrede of om een conflict te vermijden maar ja zeg. Niet meer dus ik ben sinds een aantal dagen bewust bezig met nee zeggen omdat ik weet dat het beter is voor mezelf en voor anderen, nu niet gewoon willekeurig overal maar nee roepen, nee wel uit overtuiging of omdat ik gewoon weet dat ik met een ja heel ver van mezelf af zit.




Gisteren gebeurde me het volgende: ik wordt haast aangereden door een auto die weigert me mijn voorrang te geven, meneer moet net zo hard remmen als ik en we komen samen in de wegversmalling tot stilstand. Met gewapper van zijn handen gebaard hij dat ik maar achteruit moet, maar ho even ik heb voorrang dus ik schud mijn hoofd en wijs op het voorrangsbord, hij is duidelijk geïrriteerd en wappert nog eens met zijn handjes en ik schud nog eens met mijn hoofd en wijs op het bord, boos zet hij zijn auto uiteindelijk in de achteruit en laat me mopperend door ......ik moest ermee lachen, stresskip....hij had geen idee dat dit sinds kort voor mij een principe kwestie was geworden en ik mezelf niet meer kon toe staan weer toe te geven in de achteruit te gaan en meneertje maar zijn zin te geven terwijl ik in mijn gelijk stond....dus weer eentje op mijn scorebord!

Nu was dit een heel groot en krachtig NEE voor mij en gebeurd zoiets niet dagelijks maar de kleine nee-tjes tellen ook mee en zijn ook belangrijk. Doe jij het ook ja zeggen voor de lieve vrede of om een andere een plezier te doen, ja natuurlijk we doen het allemaal wel eens en dat hoor ook uit compassie of gewoon eens even een goede daad. Maar ik weet dat bij mezelf in de loop van jaren de grens zo vervaagd is dat Nee zeggen niet meer kon/kan. Maar alles is weer te leren en daar ben ik nu druk mee bezig, stap voor stap ik kom er wel.

woensdag 16 november 2016

Grenzen stellen, nee durven zeggen.

Ik denk dat dat voor mij een van de moeilijkste dingen is om te doen, grenzen stellen.
Nee kunnen zeggen en eraan vasthouden, waarom ik denk omdat ik bang ben voor de reacties van anderen op mijn grenzen.
Want het laatste wat ik wil op dit moment is anderen over stuur maken door mijn grenzen aan te geven.

Maar laat ik eerlijk zijn mijn grenzen zijn een eigen leven gaan lijden en gaan veel te ver.
In een poging om diegenen waar ik van hou te helpen zijn mijn grenzen verloren gegaan en accepteer ik bijna alles ach misschien ook weer niet maar in elk geval veel te veel.


En dat realiseer ik me na een gesprek van gisteren pas, door geen duidelijke grenzen te stellen maak ik het nog moeilijker voor anderen maar vooral voor ook voor mezelf. Gevoelens van schuld opwekken en manipuleren laten door anderen, misschien doen ze dat niet bewust maar toch doen ze dat bij mij.

Nu moet ik dit patroon gaan zien te doorbreken en daar ga ik hulp bij nodig hebben dit red ik niet alleen, maar als je voor hulp vraagt krijg je ze. Dus de eerste goede tips en steun zijn al binnen, eigenlijk zomaar van een onbekende (maar dan weet ik ook ook weer dat niets zomaar gebeurd) maar daar ben ik dankbaar voor en heel blij mee.

Dus nu starten met nee leren zeggen, dat zal niet makkelijk zijn want tot op heden zwicht ik gauw bij een weerwoorden doe dan toch maar om de stress laag te houden en de lieve vrede te behouden.
Maar dat gaan we nu veranderen, langzaam aan stukje bij beetje want het kan niet anders... ik ben namelijk op, aan het eind van mijn latijn zoals ze zo mooi zeggen.

Maar ik ga op weg op dit nieuwe pad, ik pak mijn kracht en ik zal dit overwinnen.

dinsdag 15 november 2016

Het leven is kostbaar.

Wat gebeurt er voor mijn geboorte?
Over de voorbereidingen die je treft als ziel, voor je als mens geboren wordt......
Je bent ‘uitverkoren’.
“Het leven is kostbaar”, zei mijn moeder altijd. Het is niet iets dat je lichtzinnig terzijde schuift. Daarom is het wellicht goed te weten dat je er niet zomaar toegang toe krijgt.
Aan de andere kant van de sluier staan vele zielen in de rij om naar onze Aarde te komen. Veel meer dan er op onze planeet geboren worden. Dus niet iedereen die wil gaat ook. Het is een soort natuurlijk selectiemechanisme wat gebruikt wordt.
Geïnteresseerden staan in een figuurlijke rij. Wanneer ze zien dat een andere ziel meer geschikt is om in het leven te stappen, gaan de zielen opzij. Uiteindelijk staat er dan één ziel vooraan in die rij. En nu jij dit artikel leest mag je dus beseffen dat jij ooit degene bent geweest voor wie anderen opzij zijn gestapt! Jij bent immers nu hier op Aarde. Dat is geen toeval! Daar zijn anderen voor opzij gestapt. Jij bent hier om jouw unieke ervaring op te doen. Om op jouw unieke manier uitdrukking te geven aan het goddelijke licht. Dus hoe zwaar je je leven ook mag ervaren, je bent niet de minste en je bent hier met een reden!
Je zielenplan
Voor je naar de Aarde gaat maak je als ziel een plan. Een levensplan op zielenniveau. Je stemt af op je lichtfrequentie die je verworven hebt en bepaalt de manieren waarop je dit licht verder wilt ontwikkelen, verfijnen en uitdragen. Hierbij passen spirituele levenslessen, en bepaalde ervaringen die voor jou waardevol zijn.
Als je dit eenmaal helder hebt ga je een en ander concreet uitwerken. Je betrekt anderen bij je plan, zodat je zeker bent dat je plan zal slagen. Niets laat je aan toeval over. Je kiest voor ouder(s), broers/zussen, levenspartners, mogelijke kinderen, vrienden en vijanden, prettige en onprettige leraren etc.
Je zorgt dat je verschillende mogelijke ‘routes’ kunt volgen in je leven zodat je altijd aan je zielenplan tegemoet komt. Dat betekent dat je met meerdere zielen afspreekt dat zij je mogelijk partner kunnen zijn, je met meerdere zielen contracten hebt dat zij je kind kunnen zijn, etc. Zo heb je altijd voldoende alternatieven om het pad te volgen dat bij jouw zielenplan en zielenmissie past.
Als je je plan gedetailleerd uitgewerkt hebt wordt er aan jou als ziel gevraagd: is dit wat je werkelijk wilt? Zolang dit geen 100% JA is blijf je aan je plan sleutelen. Tot het echt een 100% JA is. Het moment dat jij met een 100% JA voor je zielenplan kiest is het keuzemoment van de vrije wil van je ziel.
Vrije wil
Dan ga je je leven in. In dit menselijke leven heb je ook op menselijk niveau een vrije wil. Als mens ben je vergeten dat je een deel van je ziel bent en dat je op dat zielenniveau een plan hebt waarvoor je in vrijheid hebt gekozen. Als mens ga je van start en raak je geïnteresseerd in van alles en nog wat. Of misschien in niets 😉
In het meest voorkomende geval laat je ziel je de eerste 30, 40, misschien zelfs wel 50 jaar vol de ruimte om ook je menselijke wil te mogen vervullen. Dus als jij wilt bungy jumpen, flink geld wilt verdienen, of doelloos wilt lummelen dan laat je ziel je je gang gaan. Maar dan komt er toch echt de periode waarop je in je leven de kant van je zielenplan wordt opgeduwd. Je er niet meer omheen mag draaien. Soms gaat dit heel vloeiend. Soms gaat dit gepaard met een stevige reset in je leven. Je kent vast wel mensen die plotseling hun huis en/of baan kwijt zijn en dan ook nog eens in scheiding liggen. Dat zijn momenten in je leven waarin je een reset doet, je van koers verandert, met als doel beter uit te lijnen met je zielenplan en zielenmissie.
Omdat je vaak niet weet dat er een diepere reden achter een dergelijke reset zit kun je je als mens enorm tegen deze verandering verzetten (“Ik wil dit niet!”). Je verliest dan enorme veel energie aan dat verzet. Je ligt op dat moment vanuit je menselijke wil overhoop met je zielen wil. Overgave aan je vrije wil op zielenniveau kan dan een hele klus zijn.
Wanneer je deze overgave aan je zielen wil weet te bereiken krijg je weer de wind in de zeilen. Je bent hier immers met een reden. En je ziel zal je helpen hiermee in aanraking te komen. Dus hoewel de grond in eerste instantie onder je voeten verdwijnt mag je er op vertrouwen dat zich een nieuwe basis zal vormen waarvan uit je je zielenplan in werking kunt stellen. Rustig blijven ademhalen, overgave en vertrouwen, go with the flow is dus het beste advies. En dat kan een hele uitdaging zijn als je leven onderuit gaat. Houd moed, je begeleidt jezelf vanuit dat hogere zielenniveau. Daar is dat overzicht wat je als mens in deze fase kwijt bent.
Je bent niet de enige expressie van je zielenlicht
Jouw licht is onderdeel van het licht van de bron, wat we ook wel God noemen. Je ziel is daar een stukje van. Een vonkje. Je denkt nu misschien dat je als ziel maar een klein sprankje licht bent, vergeleken met die enorme bron die alles bevat, maar het tegendeel is waar. Het is nauwelijks te bevatten zo groot en omvangrijk als dat je zielenlicht is!
Op het moment dat je als ziel beslist een menselijke ervaring op te doen op de Aarde, blijf het grootste deel van je zielenlicht aan de andere kant van de sluier. Je gebruikt maar een klein deel van je zielenlicht om jezelf hier te beleven en te ontwikkelen, om je Goddelijke licht een ervaring te laten opdoen. Sterker nog, dat deeltje licht dat je naar de Aarde laat gaan splitst zich ook nog eens in verschillende delen. Hoe werkt dat?
Stel je eens voor dat je een lichtstraal door een prisma laat gaan. Dan zie je hoe het licht onder een bepaalde buiging als regenboog naar buiten komt. De lichtstraal heeft zich verdeeld in een regenboog bestaande uit verschillende kleuren licht.
Zo gaat het ook als een straaltje van je zielenlicht de transitie maakt om door de sluier te gaan. Een straal van je zielenlicht splitst zich in verschillende stukjes licht, in verschillende kleuren zou je kunnen zeggen. Jij, de mens die hier nu dit artikel leest, is dus maar één stukje van die oorspronkelijke lichtstraal van je zielenlicht.
De andere deeltjes licht, die op deze manier gevormd worden, geven tegelijkertijd met jou ergens expressie aan hun unieke licht. En voor het geval je nu denkt: “Hé, dan kan ik die andere deeltjes van mezelf dus tegenkomen?” Ja, in theorie kan dat. In de praktijk zal dat niet gebeuren want dat werkt alleen maar heel verwarrend. Dus op dat hogere zielenniveau zorg je dat dit niet gebeurt.
Eén van de stukjes licht die uit die ene zielenstraal vorm aanneemt is je hoger zelf. Deze houdt overzicht op alle levens, heeft ook weet over eerdere levens, en vormt dus de schakel tussen je ziel en je diverse stukjes zielenlicht.
De andere stukjes zielenlicht die vanuit dezelfde straal zijn ontstaan hebben 3 overeenkomstige eigenschappen. Allereerst zijn ze allemaal op hetzelfde moment gevormd. Die oorspronkelijk lichtstraal van je zielenlicht ging immers op één en hetzelfde moment door de sluier heen.
Betekent dit dat al jouw expressies van je zielenlicht ook op hetzelfde moment geboren zijn? Meestal wel, maar niet perse. Tijd bestaat immers niet echt. Dus als het voor jouw ziel beter is dat een bepaald stukje in een andere tijd terecht komt dan wordt dat geregeld.
Een tweede overeenkomst die alle stukjes zielenlicht met elkaar hebben is dat ze hetzelfde moment hebben dat ze weer door de sluier teruggaan en zich weer tot één zielenstraal zullen bundelen. Dat betekent dus dat er nooit een deeltje eerder of later terug zal gaan. Je hogere zelf heeft hierover de regie. Deze zorgt dat er regelmatig intern overleg is. Als het echt niet meer werkt voor één van jouw stukjes zielenlicht en deze niet meer verder wil leven, dan zullen ook de andere stukken terugkeren en zich weer herenigen tot een zielenstraal.
Dat is waarom sommige mensen in de bloei van hun leven plotseling overlijden (ze gaan akkoord te stoppen met hun leven omdat één van hen echt niet verder wil/kan, hoewel voortzetting van hun leven wellicht best van waarde was geweest), en andere mensen jaren in coma liggen (ze wachten tot alle deeltjes bereid zijn terug te keren tot die zielenstraal).
De derde overeenkomst is dat alle zielendeeltjes aan dezelfde spirituele levensles werken. Dus je doet meervoudig ervaring op met een levensles. En waar het leven voor jou misschien heel lastig is en je maar niet helder krijgt hoe je handig met je levensles omgaat, kan een ander deel van jou in een parallel leven er reuze plezier in hebben omdat hij/zij mooie stappen zet in het meester raken van de levensles.
Tekst van Marisa Evelo, dank je Marisa!

zondag 13 november 2016

Hoi en hoe gaat het met jouw?

Die vraag krijgen we allemaal wel eens gesteld, soms zou je willen dat ze vaker gevraagd werd en soms dat ze niet gevraagd werd. Want soms wil je over dingen praten maar ook vaak niet.
Hoe vaak heb je zelf al gezegd : O goed hoor terwijl het niet zo was.
En als de andere dan had gevraagd "en hoe gaat het werkelijk met je" had je dan je open kunnen en willen stellen en je zorgen kunnen delen?



Er is heus wel een verschil tussen mensen die ff snel op de fiets roepen: Hoi, hoe is het? of mensen die dit vragen midden in een drukke supermarkt of net tijdens een feestje, dan kies ik er zelf voor om niets te zeggen, mijn zorgen zijn tenslotte ook de zorgen van bv mijn kids of mijn ouders en die ga ik niet in de supermarkt of op een feestje bespreken ik hou dan ook altijd rekening met hun privacy, dat hoeft per slot van rekening ook niet iedereen te weten.

Ik zelf heb de ervaring dat ik het vaak ook makkelijker vind met vreemden te praten dan met bv familie, vaak omdat ik hun niet wil belasten met de zorgen van iemand die ze lief hebben en ik probeer ze zo te beschermen.

Toch is het belangrijk je zorgen te kunnen delen, krop het niet allemaal op praat erover of zoek een andere manier om je te uiten, je huisarts bv die je eventueel kan verwijzen naar professionele zorg als het nodig is! Je kunt je verhaal op papier (of digitaal) zetten, je kunt erover schilderen of tekenen, je kunt gedichten schrijven of de natuur in gaan en daar je emoties los laten.


Iedereen kan zijn emoties uiten het is alleen zoeken naar de juiste manier voor jouw, en positieve emoties uiten is voor vele niet moeilijk, je happy voelen en stralen en zingen gaat vaak vanzelf.
De zoektocht naar hoe uit ik negatieve emoties of mijn zorgen of angsten is vaak veel moeilijker, maar blijf er niet alleen mee worstelen, ga op zoek naar iets of iemand die je helpt en luistert, geen oordeelt velt en meedenkt over oplossingen of gewoon dat luisterend oor is of die schouder om uit te huilen.

Hallo en hoe gaat het vandaag met jouw?

maandag 7 november 2016

Aftellen naar Kerstmis.

Nu de herfst zo heel duidelijk zijn intrede heeft gedaan en het met de wintertijd het s'avonds nog eerder donker is kom ik langzaam in de kerststemming, de eerst 2 kommetjes zijn alweer gekocht om de collectie kerstspulletjes weer uit te breiden.


En hoewel ik liefs al zo starten met een beeldje hier en een kaarsje extra daar doe ik uit principe niet decoreren voor kerst voordat Sinterklaas en zijn pieten weer het land uit zijn.
Hoewel we op het moment niet meer actief sinterklaas vieren vind ik toch dat ik familie's met kinderen en andere mensen die wel sinterklaas willen vieren dan niet met kerstversiering de stemming hoef te bederven.

Nee, dit word geen stukje over de pietendiscussie hallo mensen het is een kinderfeest, zolang de kids plezier hebben en vol spanning op Sint en Piet zitten te wachten vind ik alles goed!

O ja en straks eerst nog ST Maarten met de optochten en grote vuren, vast ook in de meeste gemeentes kerkdiensten of andere bijeenkomsten.Ik heb al prachtige creaties gezien over de jaren, de meest mooie vond ik een lampion gemaakt van allemaal plastiek bekertjes met bonte verlichting erin, heel mooi. Jammer genoeg heb ik er geen foto van, onderstaande foto geeft wel een idee van hoe het er ongeveer uitzag.

                                                    Afbeeldingsresultaat voor lantaarn van plastic bekers diy

Dus dat word weer een klusje iets lekkers in huis halen voor ST Maarten en als het weer het toelaat gaan kijken naar de optocht en het vreugde vuur misschien een kaarsje bij de deur, en toch aftellen naar Kerstmis.

donderdag 3 november 2016

Random acts of kindness of gewoon iets goeds doen....

Het is een thema dat ik in de sociale media steeds vaker tegen kom in allerlei vormen en ik wordt er zelf meestal heel blij en een beetje emotioneel van.
Gewoon iets goeds doen voor een andere zonder dat je er iets voor terug verwacht in wat voor vorm dan ook.

Dat zie je in deze maatschappij niet vaak meer dus denk ik dat het goed is er een even bij stil te staan want hoe makkelijk is het om iets kleins te doen voor een medemens.


Voorbeelden te over; een kop koffie voor een dakloze, de oudere buren helpen met de vuilcontainer, ook bij de buren de herfstbladeren even opvegen, kleding en schoenen niet weggooien maar doneren aan een goed doel, stoppen voor schoolkinderen op de fiets zodat je zeker weet dat ze veilig kunnen over stekken (zelfs dat is namelijk niet meer vanzelfsprekend tegenwoordig, erg toch!) ,even een praatje maken met iemand waarvan je weet dat ze de rest van de dag alleen thuis zitten,

Die mensen kom ik vaker tegen als postbode loop ik door ons dorp en op den duur weet je waar ze wonen, de oudere mensen die helemaal alleen zijn en je bijna staan op te wachten om toch even een praatje te kunnen maken, want vaak ben je het enige menselijke contact dat ze die dag hebben.

Daar neem ik me dan ook de tijd voor en maak een klein praatje vaak over het weer of koetjes en kalfjes, vaak vragen ze naar dorpsnieuws maar daar ga ik vaak niet op in want het moet geen geroddel over dorpsgenoten worden!

Als ik dan verder loop weet ik dat zij het fijn vonden en ik heb er ook een fijn gevoel bij.

Ik weet zeker dat er nog vele voorbeelden zijn te vinden online of zelf te verzinnen en het hoeven geen grootse of dure gebaren te zijn, maar we kunnen het allemaal, gewoon doen!!

woensdag 2 november 2016

Reiki 2

Sinds een kleine maand ben in ingewijd in Reiki 2, daar ben ik heel blij mee en dankbaar voor.
Ik ben er ook meteen mee aan de slag gegaan en heb mijn nieuwe technieken en nieuwe kennis toegepast door familie en vrienden te behandelen.

Het is heel fijn om terug te horen dat de Reiki aan komt bij degene waar ik het naar stuur en ook om terug te horen dat de volledige hands-on behandelingen ook hun positieve uitwerking hebben.
Verlichting van pijn, beter kunnen slapen en meer rust ervaren hoor ik o.a. terug.

Wat machtig mooi als je zo op deze manier je familie en vrienden en iedereen die er voor open staat kunt helpen door Reiki door te geven.


Ik sta nog aan het begin van mijn weg, maar ik verheug me op dat wat nog komen gaat.
Dat wat ik nog mag gaan ontdekken, over Reiki, over mezelf.

Wat ik graag in de toekomst zou willen realiseren is mijn eigen Reiki kamer, een massage/behandel tafel, het mooi inrichten en decoreren zodat ik daar mensen zou kunnen ontvangen om te behandelen.
de juist sfeer en ambiance kunnen creëren met beelden en kaarsen en edelstenen.
Ideeën genoeg nu nog uitvoeren, grootste probleem op het moment ik heb geen kamer vrij ervoor dus kijken of ik een creatieve manier vind om dat op te lossen.