Voorrangsbord.

Nu ik er bewust mee aan de slag ben realiseer ik me hoe vaak ik ja zeg niet omdat ik dat wil maar omdat ik denk dat ik iedereen om me heen daar mee verder help of een plezier doe. Nu ben ik erachter gekomen dat ik gewoon ook moeite heb met nee zeggen vaak voor de lieve vrede of om een conflict te vermijden maar ja zeg. Niet meer dus ik ben sinds een aantal dagen bewust bezig met nee zeggen omdat ik weet dat het beter is voor mezelf en voor anderen, nu niet gewoon willekeurig overal maar nee roepen, nee wel uit overtuiging of omdat ik gewoon weet dat ik met een ja heel ver van mezelf af zit.

Gisteren gebeurde me het volgende: ik wordt haast aangereden door een auto die weigert me mijn voorrang te geven, meneer moet net zo hard remmen als ik en we komen samen in de wegversmalling tot stilstand. Met gewapper van zijn handen gebaard hij dat ik maar achteruit moet, maar ho even ik heb voorrang dus ik schud mijn hoofd en wijs op het voorrangsbord, hij is duidelijk geïrriteerd en wappert nog eens met zijn handjes en ik schud nog eens met mijn hoofd en wijs op het bord, boos zet hij zijn auto uiteindelijk in de achteruit en laat me mopperend door ......ik moest ermee lachen, stresskip....hij had geen idee dat dit sinds kort voor mij een principe kwestie was geworden en ik mezelf niet meer kon toe staan weer toe te geven in de achteruit te gaan en meneertje maar zijn zin te geven terwijl ik in mijn gelijk stond....dus weer eentje op mijn scorebord!

Nu was dit een heel groot en krachtig NEE voor mij en gebeurd zoiets niet dagelijks maar de kleine nee-tjes tellen ook mee en zijn ook belangrijk. Doe jij het ook ja zeggen voor de lieve vrede of om een andere een plezier te doen, ja natuurlijk we doen het allemaal wel eens en dat hoor ook uit compassie of gewoon eens even een goede daad. Maar ik weet dat bij mezelf in de loop van jaren de grens zo vervaagd is dat Nee zeggen niet meer kon/kan. Maar alles is weer te leren en daar ben ik nu druk mee bezig, stap voor stap ik kom er wel.